Wprowadzenie
Bólem nazywane jest nieprzyjemne doznanie czuciowe i emocjonalne związane z aktualnym lub potencjalnym uszkodzeniem tkanek. Ostry ból, będący konsekwencją uszkodzenia tkanek, pełni rolę ostrzegawczą i ochronną. Ból przewlekły traci swoją ostrzegawczo-obronną funkcję, przynosi pacjentowi cierpienie i sam w sobie staje się chorobą. Optymalną metodą uwolnienia pacjenta od bólu jest usunięcie jego przyczyny, jednak nie zawsze jest to możliwe. Nawet jeżeli leczenie przyczynowe może zakończyć się powodzeniem, podczas jego trwania, równolegle z postępowaniem przyczynowym, zazwyczaj należy stosować leczenie zmniejszające lub usuwające ból. Do powszechnie akceptowanych, skutecznych metod zwalczania bólu należy farmakoterapia. Dobór leku przeciwbólowego zależy m.in. od przyczyny bólu, jego lokalizacji, nasilenia i czasu trwania. W wielu przypadkach, szczególnie w bólach mięśniowo-szkieletowych różnego pochodzenia, zwłaszcza gdy towarzyszy im stan zapalny, skuteczne jest stosowanie leków z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Znanym od dawna i często stosowanym NLPZ jest diklofenak – lek o stosunkowo silnym działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym. Lek ten został wprowadzony na rynek w 1973 roku, a od 1985 roku jest dostępny w preparatach do stosowania miejscowego – często równie skutecznych jak preparaty stosowane ogólnoustrojowo, ale obarczonych znacznie niższym ryzykiem ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Miejscowo można stosować diklofenak do miejscowego objawowego łagodzenia ostrego bólu, stanu zapalnego i obrzęku. Wskazane jest dobrać odpowiednią postać leku dla wskazania, a w którym lek jest stosowany [1-7].
W Polsce diklofenak jest dostępny do stosowania miejscowego w postaci [8]:
- Żelu o stężeniu substancji czynnej 1% i 2%;
- Aerozolu na skórę o stężeniu substancji czynnej 4%;
- Plastrów przezskórnych zawierających 140 mg diklofenaku
Szczegółowe omówienie tego zagadnienia znajdziesz w pełnym artykule na stronie fizjokompetencje.pl/diklofenak-w-praktyce-fizjoterapeuty-co-musisz-wiedziec-zanim-polecisz-pacjentowi/
