Przedawnieniu nie ulegają roszczenia z tytułu naruszenia praw pacjenta, ponieważ mimo że mają charakter roszczenia majątkowego to służą ochronie dóbr osobistych. W przypadku szkody na osobie będzie miał zastosowanie przepis szczególny określający, że „przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia”. Zatem w przypadku szkody na osobie tj. uszczerbku na zdrowiu, przedawnienie roszczenia odszkodowawczego, bez względu na upływ terminu upływającego od zdarzenia sprawczego, nie może następować zanim nie ujawni się szkoda, a więc zanim poszkodowany mógł się o szkodzie (i osobie odpowiedzialnej) dowiedzieć. Początek biegu terminu 3-letniego przedawnienia jest więc w tym wypadku wyznaczony zawsze przez chwilę, w której poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia.

Odpowiedzialność finansowa w przypadku wyrządzenia szkody w przypadku zawody fizjoterapeuty, uzależniona jest od formy zatrudnienia podczas jej popełnienia. W przypadku nieumyślnego popełnienia szkody będąc zatrudnionym na umowę o pracę, pracodawca może żądać pokrycia w wysokości maksymalnie 3- krotności miesięcznego wynagrodzenia. Jednakże pracując w ramach praktyki fizjoterapeutycznej oraz umowy zlecenia – odpowiedzialność majątkowa za naprawienie szkody jest do pełnej jej wysokości.

Jeżeli między pacjentem a właścicielem praktyki lub podmiotu leczniczego, nawet w sposób dorozumiany (od pacjenta oczekiwane jest podjęcie pewnych działań np. wejście do gabinetu bez okrycia wierzchniego) dochodzi do zawarcia umowy przechowywania, w której przechowawca zobowiązany jest przechować rzecz w stanie niepogorszonym – niezależnie, czy w lokalu wyodrębnione jest pomieszczenie na szatnię lub po prostu udostępniony jest, np.  wieszak na odzież.

Posługiwanie się wadliwym i niesprawnym sprzętem medycznym (np. wykonując zabiegi elektroterapii) zależnie od okoliczność, może zostać uznane przez Sąd za narażające pacjenta na możliwość uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia (np. oparzenie), za zawinione zaniedbanie podmiotu leczniczego, co skutkuje powstaniem odpowiedzialności za wyrządzoną pacjentowi szkodę i jej zadośćuczynienie. Odpowiedzialność za stan techniczny wyposażenia, spoczywa na Kierowniku podmiotu leczniczego lub Praktyki Fizjoterapeutycznej.

Każdy Fizjoterapeuta ma bezwzględny obowiązek prawny prowadzenia dokumentacji medycznej i każdy pacjent ma prawo wglądu do swojej dokumentacji medycznej. Prawidłowo prowadzona dokumentacja medyczna to najważniejszy dowód podczas ewentualnej sprawy o błąd medyczny czy zdarzenie medyczne.

Wpisu w dokumentacji dokonuje się niezwłocznie po udzieleniu świadczenia zdrowotnego, z zapewnieniem niezaprzeczalności i integralności danych, a w dokumentacji w postaci papierowej  w sposób czytelny i w porządku chronologicznym. Każdy wpis w dokumentacji opatruje się oznaczeniem osoby dokonującej wpisu.

Za dokumentację medyczną odpowiedzialny jest podmiot leczniczy świadczący usługi medyczne. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2020 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania, wprowadziła obowiązek prowadzenia dokumentacji medycznej w formie elektronicznej od 01 stycznia 2021 r. Postać papierowa jest dopuszczalna jedynie, jeżeli warunki organizacyjno-techniczne uniemożliwiają prowadzenie dokumentacji w formie elektronicznej lub w wyjątkowych sytuacjach (np. podczas awarii systemu teleinformatycznego lub sprzętu), dopuszcza się możliwość prowadzenia dokumentacji papierowej. Warto podkreślić, że ustawa zabrania prowadzenia jednocześnie 2-óch rodzajów dokumentacji (np. poprzez kopiowanie, lub przepisywanie ich np. z formy papierowej na elektroniczną).

Klauzula Agresji Pacjenta jest ochroną dla osób, które padły ofiarą agresji pacjenta podczas wykonywania zawodu medycznego lub wykonywania czynności pomocniczych . W przypadku fizycznej napaści wypłacane jest jednorazowe świadczenie pieniężne, niezależnie od tego, czy Fizjoterapeuta doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu, czy nie. Nastąpienie napaści potwierdzane jest przez Kierownictwo placówki lub poprzez zgłoszenie na policję.

Konsekwencje utraty lub zniszczenia dokumentacji bywają dotkliwe, można wymienić wśród nich:

• karę pieniężną nałożoną przez Rzecznika Praw Pacjenta lub NFZ, a w skrajnych przypadkach rozwiązanie kontraktu przez NFZ;
• konieczność wypłaty odszkodowania lub zadośćuczynienia z tytułu naruszenia praw pacjenta, co  wynika z odpowiedzialności cywilnej podmiotu leczniczego;
• kara pieniężna nałożona przez prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych;
• w skrajnych przypadkach – odpowiedzialność karna na podstawie przepisów Kodeksu karnego;
• odpowiedzialność cywilna za wyrządzoną szkodę majątkową lub niemajątkową z tytułu naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych.

Brak zapewnienia ochrony i właściwego zabezpieczenia dokumentacji medycznej przed zniszczeniem lub utratą stanowi praktykę naruszającą zbiorowe prawa pacjenta. W takim przypadku może zostać wszczęte postępowanie przez Rzecznika Praw Pacjenta. Może ono zakończyć się wydaniem decyzji nakazującej Ci podjęcie określonych działań np. odzyskania lub odtworzenia dokumentacji. Za niewykonanie decyzji Rzecznika podmiot leczniczy może zostać ukarana kwotą nawet do 500.000 złotych.